Data di nascita

?

Periodo di riferimento

1421-1464

Data della morte

?

Cosa si sa

Giuliano de Judicibus è canonico preposito della cattedrale di Ventimiglia (1424-1464). Giorgio, dei conti di Ventimiglia, frate benedettino e priore di S. Michele in Ventimiglia, presenta a Giuliano de' Giudici una copia del famoso testamento di Guidone del 954 per ottenere l'ennesima convalida ufficiale dei diritti del monastero.

Giuliano, che è anche vicario generale del vescovo Ottobono, e ben quattro notai si danno da fare per riautenticare una copia dell'antichissimo e contestato rogito.

Da scritti di Monsieur Bouchet riportati in
Pietro Gioffredo,
«Storia delle Alpi Marittime»,
in Mon. Hist. Patriae,
pag. 475.

[N.d.A.] Riteniamo che questo Giuliano sia lo stesso che scrive al Papa nel 1421, al che la data della sua nomina dovrebbe essere anticipata quantomeno a quell'anno.

Questo Giuliano quasi certamente non è lo stesso nominato vicario generale del vescovo Benedetto Boccanegra nel 1401, dato che la sua carica durerà fino al 1464.

Fonti

Atti, documenti e riferimenti relativi a Giuliano de Judicibus.

Clicca qui a sinistrasopra sulle singole voci per vederne il contenuto.
20.X.1421G. P. Vieusseux, “Archivio Storico Italiano”20 ottobre 1421
14.XII.1426Pietro Gioffredo, “Alpi Marittime”14 dicembre 1426
13.XI.1427Girolamo Rossi, “Chiesa Di Ventimiglia”13 novembre 1427
7.IX.1433Girolamo Rossi, “Chiesa Di Ventimiglia”7 settembre 1433
1438-39Inventaire Evêché de Grasse et Abbaye de Lérins1° ottobre 1438-1° febbraio1439
7.VI.1444Girolamo Rossi, “Storia di Ventimiglia”7 giugno 1444
1424-1464Nicolò Peitavino, “Conversazioni storiche”1424-1464
1450-1464Francesco Andrea Bono, “Nobiltà Ventimigliese”1450-1464
6.IV.1462Girolamo Rossi, “Chiesa Di Ventimiglia”6 aprile 1462

G. P. Vieusseux, “Archivio Storico Italiano”

20 ottobre 1421

III.

Giuliano De-Giudici Preposito della Cattedrale e Vicario generale di Zaccaria Degna vescovo di Ventimiglia investe delle decime dei luoghi di Gorbio, Castellaro e S. Agnes i nobili Ludovico, Enrichino, Guglielmino e Lorenzono dei Conti di Ventimiglia (1421).

In Christi nomine amen. Anno a nativitate ejusdem domini millesimo quadrigentesimo vigesimo primo die vigesima quae fuit dies lunae circa horam terciarum mensis octobris secundum cursum decimae indictionis in civitate Vintimilii. Noverint universi et singuli praesentes pariterque futuri hujus veri publici et authentici instruraenti seriem inspecturi quod cum a summis pontificibus retrolapsis fuerint praedecessoribus magnifici et potentis viri Guidonis ex comitibus Vintimilii bonae memoriae quondam domini de Golbio et de Castellaro concessae decimae granorum, vini et scodanorum et aliorum fructuum cujusdam expressi generis.... nec non ex debitis feudalibus investituris ipsi praedecessores praefati magnifici Guidonis quondam et ipse magnificus Guido dum in humanis agebat et per consequens sui haeredes fuerint atque existant in possessione pacifica atque legitima a decem viginti, vigintiquinque, triginta, quadraginta, quinquaginta, sexaginta, septuaginta annis ante et ultra et a tanto tempore quod hominis memoria in contrarium non existat percipiendi decimas ipsorum granorum, vini, scodanorum et aliorum fructum sive rerum ut praedìcitur ipsius expressi generis Ecclesiarum de Golbio et de Castellaro praedictis et per consequens haeredes ejus magnifici Guidonis praelibati sint et existant animo et velie atque perceptione, investitusque fuerit idem magnificus Guido dum in humanis agebat etiam de decimis loci de sancta Agnete episcopatus et dioecesis Vintimiliensis, hinc vero fuit et est quod anno mense ac die ac inditione praesentibus ab initio hujus instrumenti circa horam terciarum, venerabilis et circumspectus vir dominus Julianus de Judicibus generalis Vicarius et praepositus ecclesiae cathedralis civitatis Vintimilii et ejus dioecesis habens ut ipse asseruit in mei notarii et testium subscriptorum praesentia legitimam potestatem ac largum posse et sufflciens mandatum; largamque administrationem a Reverendissimo in Christo patre domino domino Zaccaria Digna dei gratia et sanctae sedis apostolicae episcopo Vintimiliensi supra universis omnibus et singulis hujusmodi.... investivit magnificum et potentem virum Ludovicum ex comitibus Vintimilii ex dominis dictorum locorum de Golbio et de Castellario suo proprio et magnificorum Henriquini, Guglielmini et Laurenzoni filiorum et haeredum quondam magnifici Guidonis nominibus licet absentium tanquam praesentium, praesentem stipulantem et recipientem hoc eorum legitimorum haeredum et successorum per traditionem cujusdam ensis manualem, quem evaginatum idem dominus Vicarius in manu sua tenebat dextra et recepii per dictum magnificum Ludovicum nominibus antedictis de redo et antiquo eorumdem magnificorum feudo gentili videlicet de decimis praelibatis dictorum locorum de Golbio et de Castellario et etiam de Sancta Agnete, dioecesis Vintimiliensis eo modo et forma quibus majores seu praedecessores ipsorum magnificorum Guidonis et successive ipsorum Ludovici et ejus fratrum supranominatorum habere et tenere consueverunt ab Ecclesia aut Palacio seu praedecessoribus dicti Reverendi domini domini episcopi Vintimiliensis. Qui quidem magnificus Ludovicus proprio et praelibatorum nominibus dictorum fratrum suorum, praefato domino Vicario nomine praelibati domini episcopi et sui episcopatus juravit etc. etc. De quibus omnibus universis et singulis dictus dominus Vicarius nomine praelati domini Vintimiliensis episcopi et Ecclesiae ipsius episcopatus Vintimiliensis petiit sibi fieri publicum instrumentum et tot quod voluerit instrumenta per circumspectum magistrum Bartholomeum Morum notarium publicum et dictus magnificus Ludovicus pro se et dictis suis fratribus unum et plura per me Antonium de Falcono notarium publicum. Acta fuerunt haec omnia apud civitatem Vintimilii in palatio episcopali videlicet infra aulam praesentibus testibus ad haec vocatis rogatis et nominatis venerabili presbitero domino Stephano Pecolo canonico Vintimiliensi, Antonio Porro, magistris Bartolomeo Moro superius nominato Johanne Rubeo notariis et Johanne Judice omnibus de Vintimilio.

Ego vero Antonius de Falcono notarius publicus etc.

Da un apografo posseduto dal signor
Conte Gabriele Alberti di Briga, in
Archivio Storico Italiano,
Quinta Serie, Tomo XII, Anno 1893,
Firenze, G. P. Vieusseux,
pagg. 148-149.

Pietro Gioffredo, “Alpi Marittime”

14 dicembre 1426

…[omissis]…
In Christi nomine amen. — Anno 1427, indic. 6, 13 novembris. Nos O. episcopus vintimiliensis condemnamus d. Iulianum de Iudicibus praepositum vintimiliensem ibidem praesentem ex eo quod ecclesiasticae tradidit sepulturae Lucianam uxorem Stephani Raynae, quae dum vixit usurariam exercuit pravitatem et contractus illicitos celebravit, hanc sententiam nostro proprio ore proferentes in florenis 25. — Actum Cespitelli in palatio episcopali, testes d. Stephanus Fabri canonicus sancti Rufi et Ludovicus d. Bellonis(1).
…[omissis]…

pagg. 32 e 44
Girolamo Rossi
«Documenti Inediti riguardanti la Chiesa Di Ventimiglia»
Torino 1906, Stamperia Reale della Ditta G. B. Paravia E C.


1 Meritano di essere notate agli anni 1425 e 1427 le rilevanti somme, ond'erano colpiti dal vescovo, tanto chi menava le mani contro un ecclesiastico, quanto chi esercitava l'usura, piaga di quel secolo a cui si tentò di porre riparo coll'istituzione dei Monti di pietà.

Girolamo Rossi, “Chiesa Di Ventimiglia”

13 novembre 1427

…[omissis]…
In Christi nomine amen. — Anno 1427, indic. 6, 13 novembris. Nos O. episcopus vintimiliensis condemnamus d. Iulianum de Iudicibus praepositum vintimiliensem ibidem praesentem ex eo quod ecclesiasticae tradidit sepulturae Lucianam uxorem Stephani Raynae, quae dum vixit usurariam exercuit pravitatem et contractus illicitos celebravit, hanc sententiam nostro proprio ore proferentes in florenis 25. — Actum Cespitelli in palatio episcopali, testes d. Stephanus Fabri canonicus sancti Rufi et Ludovicus d. Bellonis(1).
…[omissis]…

pagg. 32 e 44
Girolamo Rossi
«Documenti Inediti riguardanti la Chiesa Di Ventimiglia»
Torino 1906, Stamperia Reale della Ditta G. B. Paravia E C.


1 Meritano di essere notate agli anni 1425 e 1427 le rilevanti somme, ond'erano colpiti dal vescovo, tanto chi menava le mani contro un ecclesiastico, quanto chi esercitava l'usura, piaga di quel secolo a cui si tentò di porre riparo coll'istituzione dei Monti di pietà.

Girolamo Rossi, “Chiesa Di Ventimiglia”

7 settembre 1433

Giuliano de Judicibus, canonico preposto della cattedrale, è vicario generale del vescovo di Ventimiglia Ottobono De Bellonis. Il 7 giugno 1444 riceve alcune grazie spirituali da tale Gabriele Pontano dello ordine della sacra religione del Santo Spirito in Roma.

G. Rossi, "Storia di Ventimiglia", pag 185

Inventaire Evêché de Grasse et Abbaye de Lérins

1° ottobre 1438-1° febbraio1439

MC/APM/GL/17/12

Lettres de Dominique Capranica, cardinal diacre de Sainte-Marie In Via Lata, dit cardinal de Fermo, à Antoine, évêque de Grasse et à son clergé, concernant le procès entre l'évêque de Grasse et les Grimaldi à propos de la possession d'Antibes (01/10/1438-01/02/1439).

…[omissis]…
2°) A son tour, Antoine en appelle par-devant Eugène IV de la sentence du cardinal Conti. Dans sa requête, l'évêque expose d'abord la question de la possession d'Antibes depuis Clément VIII jusqu'à Martin V, ses revendications devant le concile de Bâle aboutissent à la sentence de 1434 dépossédant les Grimaldi. Ceux-ci refusent de faire soumission, se font excommunier par le concile puis en appellent à Eugène IV qui mande à l'official d'Antibes de faire respecter et maintenir leurs droits, ils obtiennent en outre du cardinal Conti, commis à juger leur cause, des lettres d'absolution contre les censures du concile de Bâle. Mais Antoine refuse d'obéir aux injonctions de l'official d'Antibes. Il est à son tour excommunié : il fait lacérer sur les portes de l'église les lettres d'excommunication, fait emprisonner ceux qui étaient chargés de leur exécution et assemble le peuple contre les Grimaldi. Ceux-ci réclament une enquête du cardinal Conti à l'effet d'obtenir contre l'évêque et son clergé la suspension et l'interdiction. Le Cardinal délègue à ce Julien de Judicibus, prévôt de Vintimille : après quoi, il révoque les lettres du concile de Bâle et prononce contre l'Evêque et son clergé l'interdit, suspension et excommunication.

Ici se place le récit d'un tumulte provoqué dans l'église de Grasse par Pierre Grimaldi, venant exiger l'exécution des lettres d'absolution qu'il avait obtenues.

C'est alors qu'Eugène IV voulant remédier au scandale a eu l'idée de demander l'arbitrage du cardinal de Foix et a mandé au cardinal Conti de surseoir. Mais le Cardinal n'a pas tenu compte de cet ordre, il a poursuivi le procès et excommunié l'Evêque pour ne pas avoir répondu.
…[omissis]…

Archives et Bibliothèque du Palais princier,
«GL - Inventaire Evêché de Grasse et Abbaye de Lérins»,
Cortesia di Thomas Fouilleron, Directeur des Archives et de la Bibliothèque
du Palais princier de Monaco.

Traduzione

Lettere di Dominique Capranica, cardinale diacono di Sainte-Marie In via Lata, detto cardinale di Fermo, ad Antoine, vescovo di Grasse e al suo clero, riguardanti la lite tra il vescovo di Grasse e i Grimaldi per il possesso di Antibes (01/10/1438-01/02/1439).

…[omissis]…
2°) Antoine, a sua volta, appellava dinanzi a Eugenio IV la sentenza del cardinale Conti. Nella sua richiesta il vescovo espone prima la questione del possesso di Antibes da Clemente VIII a Martino V, le sue pretese davanti al Concilio di Basilea portano alla sentenza del 1434 di espropriazione dei Grimaldi. Si rifiutano di sottomettersi, vengono scomunicati dal consiglio e poi si appellano a Eugenio IV che ordina al funzionario di Antibes di far valere e mantenere i loro diritti, ottengono anche dal cardinale Conti, impegnato a giudicare la loro causa, lettere di assoluzione contro le censure del Consiglio di Basilea. Ma Antoine rifiuta di obbedire alle ingiunzioni del funzionario di Antibes. Fu a sua volta scomunicato: fece squarciare le lettere di scomunica alle porte della chiesa, fece imprigionare i responsabili della loro esecuzione e radunò il popolo contro i Grimaldi. Chiedono un'indagine del cardinale Conti per ottenere la sospensione e l'interdizione nei confronti del vescovo e del suo clero. A questo il Cardinale delega Julien de Judicibus, prevosto di Ventimiglia: dopo di che revoca le lettere del Concilio di Basilea e pronuncia contro il Vescovo e il suo clero il bando, la sospensione e la scomunica.

Qui è collocata la storia di un tumulto provocato nella chiesa di Grasse da Pierre Grimaldi, venuto a chiedere l'esecuzione delle lettere di assoluzione che aveva ottenuto.

Fu allora che Eugenio IV, volendo rimediare allo scandalo, ebbe l'idea di chiedere al cardinale de Foix di arbitrare e chiese al cardinale Conti di restare. Ma il cardinale ha ignorato questo ordine, ha continuato il processo e ha scomunicato il vescovo per non aver risposto.
…[omissis]…

Girolamo Rossi, “Storia di Ventimiglia”

7 giugno 1444

…[omissis]…
Egli [il Vescovo Ottobono De Bellonis; fu in carica dal 1422 al 1452] in alcune scritture si nomina Conte Palatino ed ebbe a Vicario Generale D. Giuliano De-Giudici. …[omissis]…

pag.199
Nicolò Peitavino, Intemelio
«Conversazioni storiche, geologiche e geografiche»
sulla città e sul distretto Intemeliese"
Savona, Stab. Tipografico Ricci, 1923

Nicolò Peitavino, “Conversazioni storiche”

1424-1464

…[omissis]… Don Giuliano, che nel 1450 era Vicario generale di Monsignor De Bellonis Vescovo di Ventimiglia, nel 1462 fu investito della prepositura della Cattedrale, cui rinunziò nel 1464; …[omissis]…

Francesco Andrea Bono,
«La Nobiltà Ventimigliese»
Forni Editore Bologna, pag.24

Francesco Andrea Bono, “Nobiltà Ventimigliese”

1450-1464

XV. Il Capitolo della Chiesa cattedrale di Ventimiglia cede la chiesa di S. Chiara alla Confraternita dei disciplinanti. (1462 6 aprile).

In nomine dni amen. — Venerabilis dnus Iulianus de Iudicibus praepositus ecclesiae cathed. Vintimilii, Stephanus Pecolus, loannes Castiglionus et Barnaba Corrubeus canonici dictae ecclesiae et ressidentes in dieta ecclesia alii ad praesens non residentes, per se et suos successores ex una parte: Sadoc Niger, Antonius Corrubeus, Gullielmus Rubeus et Ambrosius Aprosius de societate verberatorum nomine suo proprio et dictae societatis et omnes successores suorum ad infrascripti pacta et conventiones pervenerunt et pervenisse confessi fuerunt. Videlicet quod dicti dnus Iulianus Stephanus Ioannes et Barnaba per se et successores suos dederunt cesserunt et tradiderunt dictis Sadoc Antonio, Gullielmo et Ambrosio praesentibus stipulantibus et recipientibus, nomine et vice ipsorum et omnium dictae societatis praesentium et futurorum ecclesiam sanctae Clarae, sitae in civitate Vintimilii, in quarterio castelli, sub suis confinibus, ad habendum, tenendum, gaudendum et in ea devotionem suam ac disciplinam prosequendum et facienduni ut moris est et sit in aliis domibus disciplinantium. —
…[omissis]…
Et sub hypotheca et obligatione omnium bonorum suorum dictarum partium habitorum et habendorum. — De quibus omnibus et singulis supradictae partes rogaverunt per me notarium infrascriptum confici debere praesens instrumentum ad laudem et dictamen unius sapientis juris, substantia in aliquo non mutata. — Quibus omnibus et singulis supradictis praefatus dnus Iulianus de Iudicibus, tamquam vicarius rdi in Xto patris d. Iacobi Dei et apostolicae sedis gratia episcopi vintimiliensis sua et praefati Rdi d. episcopi auctoritate, interposuit pariter decretum laudans, statuens pronuncians et decernens praedicta omnia et singula valida et firma esse, et infringi vel violare non posse aliqua ratione et occasione vel causa quae dici vel excogitari posset. — Actum Vintimilii in sacrestia convocati existente in ecclesia B. Mariae de Vintimilio, anno millesimo quadringentesino sexagesimo secondo, inditione decima die VI aprilis, praesentibus testibus Gervasio Rubeo, Stephano Gavello de Vintimilio et Berthono Macario de villa S. Blasii ad haec vocatis et rogatis.
…[omissis]…

pagg. 32-33
Girolamo Rossi
«Documenti Inediti riguardanti la Chiesa Di Ventimiglia»
Torino 1906, Stamperia Reale della Ditta G. B. Paravia E C.

Girolamo Rossi, “Chiesa Di Ventimiglia”

6 aprile 1462

XV. Il Capitolo della Chiesa cattedrale di Ventimiglia cede la chiesa di S. Chiara alla Confraternita dei disciplinanti. (1462 6 aprile).

In nomine dni amen. — Venerabilis dnus Iulianus de Iudicibus praepositus ecclesiae cathed. Vintimilii, Stephanus Pecolus, loannes Castiglionus et Barnaba Corrubeus canonici dictae ecclesiae et ressidentes in dicta ecclesia alii ad praesens non residentes, per se et suos successores ex una parte: Sadoc Niger, Antonius Corrubeus, Gullielmus Rubeus et Ambrosius Aprosius de societate verberatorum nomine suo proprio et dictae societatis et omnes successores suorum ad infrascripti pacta et conventiones pervenerunt et pervenisse confessi fuerunt. Videlicet quod dicti dnus Iulianus Stephanus Ioannes et Barnaba per se et successores suos dederunt cesserunt et tradiderunt dictis Sadoc Antonio, Gullielmo et Ambrosio praesentibus stipulantibus et recipientibus, nomine et vice ipsorum et omnium dictae societatis praesentium et futurorum ecclesiam sanctae Clarae, sitae in civitate Vintimilii, in quarterio castelli, sub suis confinibus, ad habendum, tenendum, gaudendum et in ea devotionem suam ac disciplinam prosequendum et facienduni ut moris est et sit in aliis domibus disciplinantium. —
…[omissis]…
Et sub hypotheca et obligatione omnium bonorum suorum dictarum partium habitorum et habendorum. — De quibus omnibus et singulis supradictae partes rogaverunt per me notarium infrascriptum confici debere praesens instrumentum ad laudem et dictamen unius sapientis juris, substantia in aliquo non mutata. — Quibus omnibus et singulis supradictis praefatus dnus Iulianus de Iudicibus, tamquam vicarius rdi in Xto patris d. Iacobi Dei et apostolicae sedis gratia episcopi vintimiliensis sua et praefati Rdi d. episcopi auctoritate, interposuit pariter decretum laudans, statuens pronuncians et decernens praedicta omnia et singula valida et firma esse, et infringi vel violare non posse aliqua ratione et occasione vel causa quae dici vel excogitari posset. — Actum Vintimilii in sacrestia convocati existente in ecclesia B. Mariae de Vintimilio, anno millesimo quadringentesino sexagesimo secondo, inditione decima die VI aprilis, praesentibus testibus Gervasio Rubeo, Stephano Gavello de Vintimilio et Berthono Macario de villa S. Blasii ad haec vocatis et rogatis.
…[omissis]…

pagg. 32-33
Girolamo Rossi
«Documenti Inediti riguardanti la Chiesa Di Ventimiglia»
Torino 1906, Stamperia Reale della Ditta G. B. Paravia E C.