Data di nascita

?

Periodo di riferimento

1229-1247

Data della morte

?

Cosa si sa

Omobono Giudice è, con Andrea Caffaro, ambasciatore di Genova presso il re d'Aragona.

𝒟ॱ1230. Buon Huomo Giudice fu de Amb.ri mandati da da Rep:ca alla Communità di Milano

Archivio di Stato di Genova,
Fondo Manoscritti,
MS 521, pag. 1517.

Non conosciamo il luogo e la data della morte.

Fonti

Atti, documenti e riferimenti relativi a Omobono Giudice.

Clicca qui a sinistrasopra sulle singole voci per vederne il contenuto.
1229 ASul trattato commerciale fra Genova e Marsiglia7 maggio 1229
1230 ASulla nomina di Omobono Giudice ad ambasciatore30 dicembre 1230
1231 ASugli accordi fra Genova e il re d’Aragona15 aprile 1231
1231 BSugli accordi fra genovesi e aragonesiFebbraio-marzo 1231
1247 ASu un'amnistia per gli uomini di Zolasco16 novembre 1247

Sul trattato commerciale fra Genova e Marsiglia

7 maggio 1229

Bernardo, Ugolino e Omobono Giudice sottoscrivono il trattato di pace e di amicizia tra Genova e Marsiglia, contenente anche capitolati di accordo commerciale e di navigazione assieme, fra gli altri, ai Grimaldi, i Malocello, i Doria, gli Spinola e gli Embriaco.

375✓

1229, maggio 7, Genova

Iacopo ‘de Balduìno’, podestà di Genova, e gli ambasciatori del comune di Marsiglia stipulano un trattato ventennale di pace e di commercio.

Conventio Massilie.

In nomine sancte et individue Trinitatis amen. Nos Iacobus de Baldoino, civitatis Ianue potestas, pro nobis et pro tota universitate Ianue, de beneplacito et auctoritate consilii Ianue more solito congregati per campanam et cornu et hominum iiii et plurium per compagnam qui ibidem venerant et vocati fuerant, promittimus vobis Detesalvo Boto, civi Papie et iudici comunis Massilie, et Hugoni Sardo et Auberto Pizano et Raimundo de Corvo, civibus Massil(ie) et ambaxatoribus comunis Massilie, recipientibus et stipulantibus nomine et vice comunis et totius universitatis Massilie et pro ipsa universitate recipientibus et eius nomine, quod de cetero usque ad viginti annos completos vobis et ceteris hominibus Massilie et de ipsa universitate Massilie et eorum districtus per nos et homines Ianue et districtus et portus Bonifacii observabimus et observari faciemus veram pacem et concordiam et cetera omnia que inferius continentur.

…[omissis]…

Nomina autem consiliariorum et vocatorum ad consilium per compagnas sunt hec: Lafrancus de Turea, Bonifacius de Volta, Obertus Aurie, Henricus de Volta, Iohannes Spinula, Enricus Gontardus, Baldoinus Scotus, Ingo de Volta, Willelmus Fornarius, Obertus de Cruce, Iohannes Streiaporcus, Ottobonus Mallonus, Bonusvassallus Cartagenia, Merlo de Castro, Ansaldus Malfiliaster, Rubaldus Restis, Nicola Embriacus, Enricus Baraterius, Ingonus de Volta, Lafrancus Nic(olai) de Mari, Nicola de Guisulfo, Rubaldus Albericus, Willelmus Aldonis, Willelmus Ugonis Embr(iaci), Bernardus Iudex, Iohannes de Volta, Albertus Balbus, Ingo Grimaldi, Girardus de Murta, Iohannes Guertius, Willelmus Niger Embriacus, Symon Stanconus, Porcus, Symon Camille, Bençirrus, Willelmus Scotus, Obertus Cavaruncus, Symon Padanus, Montanarius de Marino, Filippus Guerciusae, Trencherius Ysmael, Nicola Scarçaficus, Fredericus Grillus, Willelmus de Coito, Nicolaus Aurie, Enricus de Camilla, Lafrancus Aurie, Rubeus de Volta, Willelmus de Insulis, Lafrancus Porcus, Bonifacius Pancianus, Obertus de Nigro, Rubaldus de Noatario, Vassallus Domusculte, Symon Streiaporcus, Piper Pilavicinus, Willelmus de Roderico, Otto Leccavel(a), Honoratus Bolletus, Symon Frexonus, Willelmus Busca, Iacobus Boiachensis, Enricus de Nigro, Marchisius Calvus, Ricardus de Rodulfo, Willelmus Cicada, Willelmus Parpaionus, Oliverius de Platealonga, Ugolinus Iudex, Willelmus Merlonis, Iacobus de Septem, Opicio de Castro, Oliverius Arnaldus, Oliverius Taxus, Lambertus Drogus, Iohannes Suçobonus, Homobonus Iudex, Iacarias de Castro, Willelmus Bufferius, Filippus Leccanuptias, Symon Modiusferri, Willelmus Pictavinus, Marchisius Çurlus, Pascalis Caxius, Lafrancus Mallonus, Ugolinus de Tadone, Ogerius Mallonus, Nicola de Rodulfo, Willelmus Vivaldi, Botarius Aurie, Vivaudus Lavagius, Willelmus Bucutius, Rollandus de Murta, Iacobus Mall(onus), Obertus bancherius, Marinus de Burgaro, Guaracus, Lafrancus Marinus, Enricus Piper, Iacobus Mussus, Ottobonus Pinnolus, Ugo Ferus, Bonifacius Embriacus, Paganus de Cucurno, Willelmus de Mari, Willelmus Muscula, Marinus Ususmaris, Iohannes Pelavicinus, Willelmus Ususmaris, Obertus Advocatus, Willelmus Mallonus, Ingo Tornellus, Sorleonus Piper et Naal Calvus.

…[omissis]…

(S.T.) Ego Symon Donati notarius predictum exemplum ab autentico scripto per manum Raimundi de Corvo, ambaxatoris predicti et notarii publici Massilie, sigillato etiam sigillo cereo Massilie, in quo ex una parte erat forma quasi sancti sedentis in equo cum corona rotunda in capite habentis scutum cum cruce et gladium evaginatum in manu, sub pedibus vero equi erat forma quasi serpentis cum alis quem pedibus anterioribus conculcabat, cuius circumscriptio talis erat « Massilia vere victor civesque tuere», ex alia vero erat forma civitatis habens inferius quasi undas aquarum, cuius circumscriptio talis erat « Altibus immensis urbs fulget Massiliensis», sicut in eo vidi et legi per omnia transcripti et exemplificavi, nichil in eo addito vel diminuto in litterarum oratione preter forte litteram vel sillabam, titulum seu punctum et hoc absque omni mutatione, corruptione vel diminutione dictionum ac sensus, ad quod corroborandum, iussu prescripti domini Iacobi de Balduino, Ianuen(sium) potestatis, propria manu subscripsi, anno dominice nativitatis millesimo ducentesimo vegesimo nono, indictione prima, mense augusti.

Società Ligure di Storia Patria,
«I Libri Iurium della Repubblica di Genova»,
Vol I/2, a cura di Dino Puncuh,
Genova 1996,
pagg. 289-302.

Sulla nomina di Omobono Giudice ad ambasciatore

30 dicembre 1230

253  -

1230, dic. 30
[1231 st. nat]
B. 4/5

Il Comune di Genova nomina Andrea Caffaro ed Omobono Giudice, ambasciatori, giudici delegati ed arbitri per porre fine ad ogni controversia tra i Genovesi e gli Aragonesi, a norma delle convenzioni esistenti tra Genova ed il re d’Aragona, e suoi procuratori per trattare e concludere qualunque negozio con il suddetto re.

Orig. membr. 18,5×19, forato in due punti.

Atti della Società Ligure di Storia Patria,
Nuova Serie - Volume I (LXXV della Raccolta)
Pasquale Lisciandrelli,
«Trattati e Negoziazioni Politiche della Repubblica Di Genova (958-1797)»,
pag. 55.

Sugli accordi fra Genova e il re d’Aragona

15 aprile 1231

303✓

1231, aprile 15, Montpellier

Andrea ‘de Cafaro’ e Omobono Giudice, arbitri per il comune di Genova, da una parte, Berengario ‘de Cerveria’ e Raimondo ‘de Saugeto’, arbitri per il re d’Aragona, dall’altra, preso atto della ratifica genovese dei patti stipulati tra loro anche se presentata in ritardo, si accordano su alcune procedure da osservare per l’esecuzione del loro mandato, a condizione, tuttavìa, che il loro operato venga approvato dal re d’Aragona entro la prossima festività di Pentecoste.

In nomine Domini amen. Anno eiusdem incarnationis millesimo ducentesimo tricesimo primo, septimo decimo kalendas madii. Ambaxatores sive nuncii sive arbitri comunis Ianue, videlicet Andreas de Cafaro et Homobonus Iudex, pro comuni Ianue, ex una parte, et Belengerius de Cervera et Raimundus de Saufeto, nuncii seu arbitri sive legati domini regis Arag(onum) pro domino rege et suis, ex altera, sub forma et conditione inferius scripta, inter se taliter ordinaverunt et firmaverunt a, videlicet quod nuncius comunis Ianue qui attulit litteras transacionis pactorum inter ipsos initorum, licet non venerit infra tempus in dictis pactis contentumb, perinde recipiatur ab eisdem ac si venisset infra tempus. Item ordinatum est inter eos et firmatum iuxtad formam conventionum seu pactorum predictorum super negotiis [per] dentium utriusque partis abhinc usque ad tempus Pentecostem et que interim statuerint valeant et perpetuam habeant firmitatem. [Item] statuerunt et firmaverunt quod testes qui producendi sunt ab utraque parte recipiantur et producantur in [curia ipsorum arbitrorum] in Montepesulano et non alibi. Item statuerunt et firmaverunt quod comune Ianue possit septem milia librarum Ianuensium [distribuere ultra] summam a domino rege Aragon(um) concessam apud Maioricam in qua nullum voluerunt preiudicium per presentem scrip[turam generari, videlicet inter] Ianuenses et eius districtus qui habent laudes vel debita incartata vel alias de quibus comuni Ianue videbitur. Item sta[tuerunt] et firm[averunt] quod dominus rex possit distribuere septem milia librarum Ian(uensium) vel earum extimationem inter homines suos et [terre et di]strictus sui secundum quod domino regi videbitur et predicte summe utrorumque solvi debeant secundum tenorem conventionis facte apud Maioricam inter dominum regem et dictum Andream de Cafaro pro comuni Ianue1. Hec autem omnia inter se firmaverunt et valitura perpetuo concesserunt sub ista conditione quod si dominus rex omnia predicta et singula infra tempus Pentecostem ratificaverit, omnia sint valida [et perpetuam] habeant firmitatem, alioquin presens scriptura pro cassa et infecta reputetur et negotia perdentium utriusque partis et domini regis et comunis Ianue in eodem statu sint penitus in quo erant penitus tempore quo presens scriptura fuit firmata. Tenor pacti talis est Acta et laudata fuerunt hec a predictis quatuor arbitris seu nunciis apud Montempesulanum, in ecclesia Sancte Marie de Tabulis, in presentia et testimonio Iacobi Falabande, Vivaldi de Langasco, Qerbini de Meloda, Enrici de Serra notarii, Guillelmi Roberti, Durantis Godefredis, Bovis Sartoris et Giraudi. Quatuor instrumenta inde fieri rogaverunt, duo pro quolibet notario et sigillo eorum presenterà cartam muniri fecerunt.

(S.T.) Ego Enricus de Serra notarius rogatus, iussu predictorum arbitrorum, scripsi.

(S.T.) Ego Lantelmus, notarius sacri palacii, hoc exemplum, de mandato domini Willelmi de Guillienfono, iudicis et assessoris domini Romedei, Ian(uensium) potestatis, extraxi et exemplavi ab auctentico et originali instrumento ambaxatorum comunis Ianue, videlicet Andree de Cafaro et Homoboni iudicis et ambaxatorum domini regis Aragon(um), videlicet Bellengerii de Cerveria et Raimundi de Sauceto, occasione perdentium, scripto manu Enrici de Serra notarii, sigillis quatuor c[ereis sigillato, in] quorum uno erat forma cuiusdam clipei sculpta, in secundo vero erant duo pisces sculpti, in tertio forma cuiusdam [cervi], in quarto vero erat forma cuiusdam arboris ad modum pini sculpta, quorum circumscriptiones propter fricationem multum bene legi non poterant, secundum quod in eo vidi et legi per omnia contineri, nichil addito vel diminuto nisi forte littera vel sillaba, titulo [seu puncto] absque ulla mutatione, corruptione seu diminutione dictionum vel sensus et ad ipsum [corrobo]randum, iussu dicti iudicis, propria manu subscripsi.

Società Ligure di Storia Patria,
«I Libri Iurium della Repubblica di Genova»,
Vol I/2, a cura di Dino Puncuh,
Genova 1996,
pagg. 89-92.

Sugli accordi fra genovesi e aragonesi

Febbraio-marzo 1231

Omobono Giudice è uno dei due arbitri genovesi che si occupano dei negoziati con gli aragonesi1. Fra i testimoni c'è anche Rainaldo Giudice.


1 Dopo la conquista di Maiorca, i Genovesi e i Pisani, che frequentavano l'isola già sotto dominio islámico, ebbero una situazione molto privilegiata nell'isola. Giacomo I e Genova firmarono diversi patti nel 1230, per cui fu rinnovata la liberta di commercio di cui godevano i Genovesi e l'esenzione delle imposte di transito nei regni di Giacomo I, che s'impegnò, inoltre, a far indennizzare i Genovesi dei danni provocati dai suoi sudditi e a non proteggere, nei suoi domini, corsari e pirati che li attaccassero. Da parte genovese si promise reciprocità in tutto per i Catalani a Genova. [María Teresa Ferrer i Mallol, «I Genovesi Visti dai Catalani nel Medioevo: da Amici a Nemici», pag. 150]

304✓

Montpellier

1231, febbraio 24
in ecclesia S. Marie

1231, marzo 2
in fundico Ianuensium

Berengario 'de Cerveria’ e Raimondo ‘de Sauceto’, arbitri di parte aragonese, da una parte, e Andrea ‘de Cafaro’ e Omobono Giudice, di parte genovese, dall’altra, convengono di prorogare alla prossima festività di Pentecoste il termine per la definizione delle vertenze tra le due parti in causa, a patto che il comune di Genova approvi tali accordi entro la prossima Pasqua.

Le differenze testuali tra le due redazioni (in particolare la data cronica e topica e i nomi dei testimoni) inducono a pensare a due pronunciamenti degli arbitri — il primo, per la parte aragonese-provenzale, nella chiesa di S.Maria, il secondo, per i Genovesi, nel loro fondaco — e al confezionamento di due testi ad opera dei notai delle due parti: il primo ad opera, forse, di Girardo de Porta, il secondo sicuramente per mano di Enrico de Serra. La nota di questo testimone, relativa alla redazione di quattro strumenti, due per parte (due da spedire rispettivamente al re d’Aragona e al comune di Genova, due da trattenere presso gli stessi arbitri) ne sarebbe conferma.

 

[Sexto kalendas] marcii, in ecclesia Sancte Marie de Montepesulano, post nonam. Cum Belengerius de Cerveria et Rai[mundus de Sauxeto, ar]bitri et nuncii regisc Arag(onum) nollent admittere Andream de Cafaro et Homobonum Iudicem, am[baxatores et nuncios] seu arbitros comunis Ianue super cognitionibus faciendis de perditis, toltis et dampnis illatis a domino rege Arag(onum) [ete hominibus eius districtus] in hominibus Ianue et districtus et e converso secundum tenorem conventionum, asserentes et excipientes ipsi Belengarius [et Raimundus] quod ipsi fuerant parati in Natale preterito in Montepesulano et expectaverant dictos arbitros per dies xv post Na[tale] cum quibusdam querelantibus suis et perdentibus, quare recesserunt nec potuerunt1 reverti tam cito nec eorum cause cognosci nisi tantum tempus eis restitueretur ut inferius dictum est et prorogaretur quia pro comuni Ianue steterat quominus dicti nuncii prefacta die statuta venissent in dicto loco, quare preiudicaret perdentibus domini regis et timebant de indignatione domini [regis si ipsos ad]mitterent et debita perdentium Ianue cognoscerent, ad instantiam eorum ambaxatorumm comunis Ianue et procuratoris quorundam perdentium Ianue, Enricum de Serra notarium, qui cum ipsis ambaxatoribus de predictis cotidie infestant et [interpell]ant inde nec cognoscerent predict(as)p hominum quiq recesserunt et cum aliud a nunciis dicti regis non valerent habere [responsum nisi ut inferius dictum est et pactum] sub dicta inferius conditione, omnibus perscrutatis tale pactum inter ipsos initum fuit, [videlicet quod ipsi Bellengerius et Raimundus], Andreas et Homobonus iurarunts primo ad sancta Dei evangelia predicta negotia perdentium u[triusque partis et creditorum] utrorumqueu legaliter et bona fide audire et diffinire et recognoscere et laudare cicius quam poterint et [legalius], summarie [ex] officio tamquam boni et amicabiles compositores vel arbitros, non servato [etiam iure districto vel ordine prorsus, set ut] melius poterunt ad utilitatem perdentium utriusque partis, remota [omni fraude et dolo et machinatione, odio vel ami]cicia, precio vel precibus et speciali lucro vel damno sub hac forma quod omnia [que cognoverint, tam ex parte perdentium Ianue et cre]ditorum quam domini regis et subiectorum suorum firma sint et laudes seu deb[ita incartata vel iudicata secundum iura Romana vel] municipalia per comune Ianue a die confirmationis pacis et conventuumcc inter dominum [regem Arag(onum) et comune Ianue retro habe]bunt pro firmis et nichil aliud super eo cognoscerent ita tamen quod laudum vel lauda [vel concessiones quod vel que dominus rex fecit] vel faciet suis hominibus usque in summam laudum hominum Ianue eamdem habeant fir[mitatem et ipsi arbitri nichil aliud super eo] cognoscerent, verumtamen de predicta summa Ianuensium laudi que dominus rex in conventione pa[cis concessit excipiantur nec] ultra pro illa quantitate debeat dominus rex aliquid averare perdentibus suis. Ea vero que non sunt sentenciata vel cognita a tempore dicte pacis retro vel citra coram ipsis debeant cognosci et ipsi secundum quod dictum est superius cognoscent et terminabunt ita tamen quod sit in electione comunis Ianue si ei placebit quod perdite hominum Ianue debeant cognosci in recipiendis testibus de perditis et damnis Ianuensium coram potestate comunis Ianue vel vicario et domino archiepiscopo Ianue vel eius vicario seu vicariis et nuncio predictorum arbitrorum et sub eorum sigillis dicta ipsorum testium predictis arbitris transmitti debeant inclusa. Versa vice perdite subiectorum domini regis possint probari per testes receptos apud Barchinoniam in curia dicti regis sub presentia ipsius Barchinoniem vel eius vicarii cum nuncio comunis Ianue, si ipsum ibi habere voluerit ad ipsos testes recipiendos et interrogandos, quorum dicta similiter debeant mitti inclusa predictis arbitris sub eorum munimine sigillorum. Hoc acto etiam inter ipsos arbitros quod si comune Ianue prorogaverit terminum usque ad festum Pentecostem et inde mittit eis arbitris litteras sigillatas apertas usque ad octavum Pasche in Montepesulano, quod quecumque firmaverint, cognoverint e terminaverint ipsi arbitri super querelantibus utriusque partis vel alteri pro eis firma sint et avverata et solvenda secundum tenorem conventionum perinde ac si ante Pasca per ipsos arbitros fuisset cognitionabiliter diffinitum et terminatum super omnibus negotiis perdentium et creditorum utriusque partis, alioquin quicquid cognoverint dicti arbitri vel fecerint super ipsis negociis perdentium et creditorum utriusque partis cassa et inutilia essent et remaneant ipsa negocia perdentium et creditorum utriusque partis in suo statu sicut erant antequam fierent et firmaretur presens scriptura et omnia predicta debeant cognosci supradicto modo usque ad dictum tempus Pentecostem sic quod abinde in antea dicti arbitri non valeant cognoscere vel diffinire super predictis, sed que statuissent, sentenciassent et cognovissent super predictis negotiis, exceptis de terminis elongandis, maneant illibata et incorrupta ac si ante Pasca fuisset factum per ipsos arbitros. m°cc°xxx°i°. Testes Balduinus Baxilius, Rainaldus de Vugueriaad, Rainaldus Iudex, Enricus de Serra notarius, Ugo de Sancto Iohanne miles, P(etrus) de Sancto Martino [miles, I(ohannes) de] Melxae, R(aimundus) Beceda iuris peritus.

Et de predictis omnibus dicta potestas cartam fieri iussit. [Testes Bonusvassallus Caligepalii, magistera Bartholomeus, Symon de Camilla, Iordanus Richerius, Iohannes Guercius. m°cc°xxxi°], indictione iii. Actum Ianue, in domo Fornariorum in qua habitat dicta potestas, circa primam, xviii die marcii. Lantermus, notarius sacri palacii, mandato et precepto dicte potestatis ut supra legitur scripsit.

De eodem.

Cum Bellengerius de Cerveria et Raimundus de Sauceto, arbit <r> et nuncii domini regis Arag(onum), nollent admit[tere] Andream de Cafaro et Homobonum Iudicem, ambaxatores et nuncios seu arbitros comunis Ianue super cognitionibus faciendis de [perditis factis] et dampnis illatis a domino rege Arag(onum) vel ab hominibus eiusdem districtus et e converso secundum tenorem conventionum, asserentes et excipientes ipsi B(elengerius) et R(aimundus) quod ipsi fuerant parati in Natale preterito in Montepesulano et [expectaverant dictos] ambaxatores per xv dies ultra Natale cum quibusdam querelantibus suis et perdentibus, quare recesserant nec possent reverti tam cito] nec eorum cause cognosci nisi tantum tempus eis restitueretur ut inferius dictum est et proro[garetur quia pro dicto comuni Ianue steterat] quominus dicti nuncii prefacta die statuta venissent in dicto loco, quare preiudicaret [perdentibus domini regis] et timeant de indignatione domini regis si ipsos admitterent et debita perdentium Ianue cogno[scerent, ad instantiam eorumdem] ambaxatorum comunis Ianue et procuratoris quorundam perdentium Ianue, Enrici de Serra notarii, qui cum ipsis ambaxatoribus ipsos de predictis cotidie infestant et interpellant inde nec cognoscere possent perditas hominum regis qui recesserunt et cum illud ab ipsis nunciis dicti regis non valeret habere responsum nisi ut infra dictum est et [pa]ctum sub dicta inferius conditione, omnibus prescrutatis tale pactum inter eos initum fuit, videlicet quod ipsi B(ellengerius), R(aimundus) et A(ndreas) et Homobonus primo iurant ad sancta Dei evangelia predicta negotia perdentium utriusque partis et creditorum utrorumque legaliter et bona fide audire et diffinire et recognoscere et laudare cicius quam poterint et legalius, summarie et ex officio tanquam boni et amicabiles compositores vel arbitri, non servato etiam iure stricto vel ordinario prorsus, sed ut melius poterint ad utilitatem perdentium utriusque partis, remota omni fraude, dolo, machinatione, odio vel amicicia, precio vel precibus et speciali lucro seu damno sub hac forma quod omnia que cognoverint, tam ex parte perdentium Ianue et creditorum quam domini regis et subiectorum suorum firma sint et laudes seu debita incartata vel iudicata secundum iura Romana vel municipalia per comune Ianue a die confectionis pacti et conventionum inter dominum regem Aragon(um) et comune Ianue retro habebunt pro firmis et super hiis aliud non cognoscent ita tamen quod laudum vel lauda vel concessiones quod vel que dominus rex fecit vel faciet suis hominibus usque in summam laudum hominum Ianue eandem habeant firmitatem ipsi arbitri nichil aliud super eo cognoscant, verum de predicta summa Ianuensium lauda que dominus rex in conventione pacis concessit excipiantur nec pro illa quantitate debeat dominus rex averare aliquid perdentibus suis, immo lauda in conventione concessa a dicto rege in sua firmitate permaneant. Ea vero que non sunt sentenciata vel cognita a tempore dicte pacis retro vel circa coram ipsis debeant cognosci et ipsi secundum quod dictum est superius cognoscent et termina[bunt] ita tamen quod sit in opinione comunis Ianue et domini regis si placebit eis quod perdita hominum Ian(ue) debeant cognosci in recipiendis testibus de perditis et damnis Ian(uensium) coram potestate comunis Ianue vel eius vicario et domino archiepiscopo Ian(ue) vel eius vicario seu vicariis et nuncio dictorum arbitrorum regis si ipsum ibi voluerint et sub eorum sigillis dicta ipsorum testium predictis arbitris transmitti debeant inclusa apud Montempesulanum. Versa vice perdita subiectorum domini regis [possint] probari per testes receptos apud Barchinoniam in curia dicti regis sub presentia episcopi Barchinonie [vel eius vicar]ii cum nuncio arbitrorum comunis Ianue, si ipsum ibi habere voluerint ad ipsos testes recipiendos et interrogandos, quorum dicta similiter debeant mitti inclusa predictis arbitris sub eorum munimine sigillorum apud Montempesulanum et hoc acto etiam inter ipsos arbitros quod si comune Ianue prorogaverit terminum usque ad festum Pentecostes et inde mittet eis arbitris litteras sigillatas apertas usque ad octavam Pasche in Montepesulano, quod quecumque firmaverint, cognoverint et terminaverint ipsi arbitri super querelantibus utriusque partis vel alteri pro eis firma et averata et solvenda secundum tenorem conventionum perinde ac si ante Pasca per ipsos arbitros fuisset cognitum, diffinitum et terminatum super omnibus ipsis negociis perdentium et creditorum utriusque partis, alioquin quicquid cognoverint dicti arbitri vel fecerint super ipsis negociis perdentium et creditorum utriusque partis et omnia in presenti scriptura facta cassa et inutilia sint et remanerent ipsa negocia integra perdentium et creditorum utriusque partis et dicti regis et comunis Ianue in suo statu sicut erant antequam fierent et firmaretur presens scriptura et omnia predicta debeant [cognosci et] terminari supradicto modo usque ad dictum tempus Pentecostes sic quod abinde in antea dicti arbitri non valeant [recognoscere vel] terminare super predictis, sed que statuissent et sententiassent et recognovissent super predictis negociis, exceptis [de] terminis elongandis, scilicet compromissi ultra Pentecosten, manerent illibata et incorrupta ac si ante Pasca fuis <sent> facta per ipsos arbitros. Actum in Montepesulano, in fundico Ianuensium, anno dominice nativitatis millesimo cc°xxx°i°, indictione tercia, die ii marcii, post terciam. Quatuor instrumenta unius tenoris inde fieri rogaverunt, quorum duo manu mea propria et duo manu Girardi de Porta notarii. Testes Bertrandus de Vaguacodo miles, Guillelmus Roberti, Dur[antus Godeste], Girardus de Carrana, Guillelmus de Savignono, Rainaldus Iudex, Rainaldus de Vigueria, Enricus de Saona, Ze[rbinus] Ian(uensis), Baiamons de Griffo et alii multi.

(S.T.) Ego Enricus de Serra notarius rogatus scripsi et mandato dictorum arbitrorum qui arbitri ad maiorem firmitatem presentem publicam scripturam suorum sigillorum munimine roborari fecerunt.

(S.T.) Ego Lantelmus, notarius sacri palacii, hoc exemplum, de mandato domini Willelmi de Guillifono, iudicis et assessoris domini Romedei Rusche, Ianuen(sium) potestatis, extraxi et exemplavi ab autentico et originali instrumento comunis Ianue ambaxatorum et domini regis Arag(onum), scripto manu Enrici de Serra notarii, sigilis quatuor cereis sigillato, in quorum uno erat ab una parte quasi forma unius rami ad modum pini sculpta, in secundo vero videbatur esse forma sculpta unius [cervi], in tercio vero apparebant duo pisces sculpti et formati, in quarto enim erat ab una parte forma sculpta unius clipei militaris, quorum circumscriptiones propter fricationem legi non poterant multum bene, secundum quod in eo vidi et legi per omnia contineri, nichil addito vel diminuto nisi forte littera vel sillaba, titulo seu puncto, absque mutatione, corruptione seu diminutione dictionum vel sensus, ad quod corroborandum, iussu dicti iudicis, propria manu subscripsi. In dicto exemplo quoque erat medium alfabetum [per quod videbatur esse divisum ab alio] instrumento, licet in eo nulla inde fiat mentio. Forma cuius alfabeti talis erat.

Società Ligure di Storia Patria,
«I Libri Iurium della Repubblica di Genova»,
Vol I/2, a cura di Dino Puncuh,
Genova 1996,
pagg. 92-98.

Su un'amnistia per gli uomini di Zolasco

16 novembre 1247

Omobono Iudex e Guarnerio Iudex sono fra i consiglieri che sottoscrivono un atto del 16 novembre 1247 con il quale si proclama un'amnistia per gli uomini di Zolasco.

829.

<1247>, novembre 16, Genova

Bernardo de Castronovo, podestà di Genova, rimette agli uomini di Zolasco tutte le offese e condona i danni arrecati al comune di Genova o ai suoi cittadini, riconoscendo contestualmente ad essi le stesse immunità già concesse agli abitanti di Corvara e Portovenere.

Ianue, in palatio Fornariorum. Nos Bernardus de Castronovo, Ianue civitatis potestas, decreto, licentia, auctoritate et beneplacito consiliariorum Ianue congregatorum more solito per campanam et cornu et vocem preconis, nec non et ipsi consiliarii, quorum nomina inferius scripta sunt, nomine et vice comunis Ianue et pro ipso comuni, recipimus vos Conradinum Celonum et Benadu de Celasco, sindicos et procuratores hominum Zolaschi ad hec recipienda, sicut constat publico instrumento scripto manu Guidonis de Bracellis notarii, recipientes nomine vestro et universorum hominum de Zolasco, ad gratiam et bonam voluntatem comunis Ianue et remittimus vobis et cuilibet homini de Zolasco omnes offensiones et dampna quas et que hinc retro vos seu homines de Zolasco intuleritis comuni Ianue vel aliquibus seu alicui homini Ianue vel districtus in personis vel rebus et concedimus vobis, recipientibus vestro nomine et universorum hominum et cuiuslibet de Zolasco, illam immunitatem omnem et quamcumque comune Ianue concessit hominibus Corvarie et Portusveneris ita quod vos et omnes ac singuli homines et habitatores Zolaschi, tam presentes quam futuri, illa immunitate et eo privilegio gaudeatis qua et quo gaudent homines Portusveneris et Corvarie. Hec omnia supradicta et singula, nomine et vice comunis Ianue et pro ipso comuni, promittimus vobis et hominibus Zolaschi de cetero et im perpetuum attendere et observare et in contrarium de cetero non venire, salvis capitulis et conventionibus comunis Ianue et salvo iure domini Zolaschi. Ab hac tamen conventione et ab hoc privilegio excipimus mascaratos et proditores et forestatos comunis Ianue. Versa vice nos supradicti Conradinus Celonus et Benadu, sindici et procuratores hominum Zolaschi, nomine et universorum et cuiuslibet de Zolasco, promittimus et convenimus vobis supradicto domino B(ernardo) de Castronovo, potestati Ianue, stipulanti nomine comunis Ianue, quod nos et homines de Zolasco de cetero erimus fideles et obedientes vobis et comuni Ianue et potestatibus seu rectoribus comunis Ianue et mandata et ordinamenta potestatum et rectorum comunis Ianue qui pro tempore fuerint observabimus. Nomina consiliariorum: Grimaldus de Grimaldo, Conradus de Castro, Lanfranchus Ususmaris, Petrus Ventus, Castellanus de Savignono, Petrus de Mari, Homobonus iudex, Petrus Advocatus, Pancracius de Guisulfo, Guillelmus Vicecomes, Guarnerius iudex, Marinus de Marino, Nicolaus Albericus, Bonvassallus Ebriacus, Guillelmus Mignardus, Delomede Maiavacha, Obertus Lomellinus, Rollandus Lercarius, Vivaldus de Lavania, Lanfranchus Cigala, Obertus Balbus, Raimundus de Nicia, Guillelmus Barbavaria, Guillelmus de Insulis, Guillelmus Merlonis, Ottobonus Bachimus, Enricus de Nigro, Lanfranchus de Orto, Philipus de Sauro, Iacobus Ususmaris, Symon de Quarto, Pascalis de Albario, Ferrarius de Castro, Iacobus Anioinus, Iacobus Mussus Capelletus, Thomas Aybonum, Nicolaus Malerba, Symon Cigala, Murrinus Malocellus, Manfredus Verrus, Paganus Piccamilius, Lanfranchus Ceba, Ianuinus Ferrarius, Symon Frixonus, Nicola Rubeus, Bonus de Cruce, Obertus Caffarainus, Iacobus Contardus, Guillelmus Crispinus, Guillelmus de Braxili, Iohannes Pignatarius, Ingo Tornellus, Paganus Cavaruncus, Petrus Mazanellus, Azo de Vignali, Pascalis de Balneo, Guillelmus Bucunigra, Napoleonus de Vultabio, Bonusvassallus Sardena, Andreas de Nigro, Lanfranchus Albericus, Iohannes de Turcha, testibus presentibus et vocatis Nicolao de Porta, Vivaldo de Suxilia notariis et Iohanne cintraco, die sabbati XVI novembris. Et ad maiorem firmitatem potestas iussit hanc conventionem sigillo plumbeo comunis Ianue sigillari.

(S.T.) Ego Ricobonus Paiarinus, sacri palatii notarius, predictum instrumentum extraxi et exemplificavi de cartulario instrumentorum compositorum per manum Guillelmi de Varagine, nichil addito vel diminuto nisi forte littera vel sillaba seu puncto propter quod mutetur sententia et hoc abreviationis causa nisi ut in ipso vidi et legi, ad quod corroborandum scripsi de mandato domini Guidoti de Rodobio, potestatis Ianue, presentibus testibus.

Società Ligure di Storia Patria,
«I Libri Iurium della Repubblica di Genova»,
Vol I/5, a cura di Elisabetta Madia,
Genova 1999,
pagg. 29-26.